Branko Radičević

Biografija Branka Radičevića

Branko Radičević je bio srpski romantičarski pesnik. Uz Đuru Daničića bio najodaniji sledbenik Vukove reforme pravopisa srpskog jezika i uvođenja narodnog jezika u književnost. Napisao je svega pedeset četiri lirske i sedam epskih pesama, dva odlomka epskih pesama, dvadeset osam pisama i jedan odgovor na kritiku. Branko Radičević je pored Jovana Jovanovića Zmaja i Laze Kostića bio najznačajniji pesnik srpskog romantizma. Branko je rođen u Slavonskom Brodu 28. marta 1824. u porodici Todora i Ruže Radičević, kćerke bogatog vukovarskog trgovca Janka Mihajlovića. Pošto je rođen dan uoči svetog Aleksija, po njemu je i dobio ime kada je kršten sutradan. Pred objavljivanje svoje prve knjige, svoje ime će promeniti u Branko. Brankov otac Todor je bio činovnik, ali se takođe bavio i književnošću. Njegova porodica se 1830. preselila u Zemun, gde je Branko završio pet razreda srpske (1830—1832) i nemačke (1832—1835) osnovne škole. U gimnaziju u Sremskim Karlovcima se upisao 1836. Sremski Karlovci i obližnje Stražilovo su imali velik uticaj na Brankova kasnija dela, od kojih su najpoznatija Đački rastanak, u kojoj izražava svoju želju da tu bude i sahranjen. Nakon završenih šest razreda u Sremskim Karlovcima, sedmi i osmi razred je završio u Temišvaru, gde mu je otac bio premešten 1841. godine. Godine 1843. Branko Radičević je upisao studije prava u Beču, ali nakon tri godine studija odustaje od fakulteta. Staro prijateljstvo porodice Radičević sa Vukom Karadžićem bila je Branku najbolja preporuka za stupanje u krug Vukovih saradnika i prijatelja. Branko Radičević je bio sledbenik ideja Vuka Karadžića. Svoju zbirku pod nazivom „Pesme“ napisao je na narodnom jeziku. Branko Radičević je pisao ljubavne i rodoljubive pesme. Kada se razboleo, počeo je da piše tužne pesme (elegije). Zbog revolucije koja je zahvatila Habzburšku monarhiju, Radičević je napustio Beč i živeo je po raznim mestima u Sremu. Slava koju su mu donele prve pesme bila je velika i u Kneževini Srbiji, u koju je nekoliko puta dolazio. U strahu da njegovo prisustvo ne izazove nemire među velikoškolskom omladinom, vlasti su ga proterale iz Beograda. U to vreme Branko je počeo da oboljeva od tuberkuloze. Vrativši se u Beč 1849. upisao je studije medicine, ali je nastavio da se bavi književnošću i godine 1851. je objavio još jednu zbirku pesama. Branko Radičević je preminuo 1. jula 1853. u bečkoj bolnici na rukama Vukove žene Ane. Posthumno zbirku pesma je objavio njegov otac 1862. Srpska omladina je ispunila pesnikovu želju i godine 1883. prenela je njegove ostatke iz Beča u Stražilovo - brdo na Fruškoj Gori na čijem vrhu se nalazi Brankov spomenik. Po Branku Radičeviću nazvane su mnoge škole širom Srbije, a po njemu se zovu i trgovi u Sremskim Karlovcima i Zemunu.

Ajduk

Ajduk

Bolesnikov uzdisaj

Bolesnikov uzdisaj

Cic

Cic

Devojka dragom

Devojka dragom

Devojka na studencu

Devojka na studencu

Đački rastank

Đački rastank

Jadna draga

Jadna draga

Kad mlidijah umreti

Kad mlidijah umreti

Kada orla imaš ti u tvojoj ruci

Kada orla imaš ti u tvojoj ruci

Kletva

Kletva

Moja molitva

Moja molitva

Moje sunce

Moje sunce

Molitva

Molitva

Neka sunca

Neka sunca

Nikad nije vito tvoje telo

Nikad nije vito tvoje telo

Noć pa noć

Noć pa noć

Njeni jadi

Njeni jadi

Oj Moravo, što bi bez Srbinja

Oj Moravo, što bi bez Srbinja

Perivoj

Perivoj

Pevam danju, pevam noću

Pevam danju, pevam noću

Putnik na uranku

Putnik na uranku

Putu kraj

Putu kraj

Ribarčeta san

Ribarčeta san

Slatke misli

Slatke misli

Sretni pastir

Sretni pastir

Ukor

Ukor

Vragolije

Vragolije